این باکتری از طریق آب و سبزیجات آلوده وارد بدن می شود و ایجاد بیماری می کند. از این رو شناسایی و تشخیص این باکتری خصوصا در سبزیجات تازه و مواد غذایی که خام مصرف می شوند، از اهمیت بالایی برخوردار است. از محیط های اختصاصی شناسایی این باکتری محیط کشت TCBS است.
بیماری وبا به دلیل سمی است که این باکتری تولید می کند. سم تولیدی توسط باکتری ویبریو را کلرا کُلُراژن (Choleragen) می نامند. که از نوع انتروتوکسین هاست. انتروتوکسین به سمی گفته می شود که به سلول های روده حمله می کند. و با افزابش تراوش آب و الکترولیت ها در روده و ممانعت از جذب آنها باعث ایجاد اسهال می گردد.
باکتری ویبریو کلرا عامل بیماری وبا Vibrio cholerae
ویبریو کلرا عامل ایجاد کننده وبا ست. نوشیدن آب آلوده به باکتری یا خوردن موجودات دریایی خام و همینطور سبزیجات خام و نشسته، خصوصا آنهایی که کود انسانی پرورش می یابند، از روش های انتقال این باکتری هستند. در ایران در سال های بسیار دور که این بیمایر شیوع فراوان داشت، این بیماری را مرگامرگی می نامیدند.
با ورود باکتری ویبریو کلرا با نفوز به قشر مخاطی و سلولهای پوششی معده و پرزهای دوازدهه رشد و تکثیر می یابد. و روده کوچک را میپوشاند. پس از تکثیر ویبریو کلرا در روده، این باکتری متلاشی و سم(توکسین) آن وارد روده میشود. سم تولید شده در روده سبب افزایش cAMP (ای ام پ حلقوی) که عامل افزایش تراوش آب و الکترولیت به درون روده و از عدم جذب الکترولیتها است.
ویبریوها برای رشد به نمک نیاز دارند که غلظت آن برای گونههای مختلف متفاوت است. این موضوع سبب تقسیم ویبریوها به دو دستهی غیر هالوفیلیک و گونههای هالوفیلیک میشود. گونههای غیر هالو فیلی در آگار مغذی رشد میکنند؛ اما گونههای هالوفیلیک برای رشد نیاز به مکمل نمک در محیط کشت خود دارند.
محیط کشت TCBS
محیط کشت TCBS (محیط تیوسولفات سیترات بایل سالت آگار) یک محیط انتخابی و افتراقی برای جداسازی V. cholera و V. parahaemolyticus و سایر گونه های ویبریو می باشد.
پایه آن پپتون آگاری است که دارای مخمر، نمک صفراوی (بایل)، سیترات، سوکروز، سیترات فریک و سدیم تیوسولفات است. در این محیط برم تیمول بلو به عنوان اندیکاتور محیط عمل می کند.
ترکیبات انتخابی TCBS عبارت اند از:
عصاره مخمر: برای تامین پپتون باکتریولوژیکی:نیتروژن، ویتامینها و اسیدهای آمینه ها.
سدیم تیوسولفات، سدیم سیترات: تنظیم pH قلیایی برای مهار ارگانیسمهای گرم مثبت و انتروباکتریاسه و سرکوب کلیفرمها. سدیم تیوسولفات همچنین به عنوان یک منبع گوگرد عمل می کند و حضورش در ترکیب با سیترات فریک باعث رؤیت آسان سولفید هیدروژن می شود. pH قلیایی محیط بازیابی ویبریو کلرا را افزایش می دهد و از رشد بقیه میکروارگانیسم ها جلوگیری می کند.
صفرای گاو: نمکهای bileصفراوی برای مهار رشد میکروارگانیسمهای گرم مثبت
ساکارز: کربوهیدرات قابل تخمیر برای تشخیص گونهی ویبریو
سدیم کلرید: رشد مطلوب و فعالیت متابولیکی هالو فیلی گونهی ویبریو را فراهم میکند.
فریک سیترات: فریک سیترات به همراه تیوسولفات سدیم بهعنوان شاخصی برای تشخیص تولید سولفید هیدروژن
تیمول بلو و بروموتیمول بلو: به عنوان ایندیکاتور تغییرات pH
رشد ویبریو در محیط TCBS
ویبریوکلرا پاراهمولیتیکوس کلنی های آبی رنگ با مرکز سبز،
ویبریوکلرا آلژینالیتیکوس کلنی های موکوییدی بزرگ زرد رنگ و
ویبریو هاروی و ویبریو فیسچری کلنی های سبز-خاکستری تا سبز-آبی ایجاد می کند.
باکتری هایی غیر از ویبریو که سولفید هیدروژن تولید می کنند به شکل کلنی های سیاه کوچک رشد می کنند.
در صورت رشد باکتری با کلنی های مذور در این محیط تست های تاییدی مانند تست اکسیداز، سرولوژی،و … جهت تشخیص نهایی انجام می گیرد. ویبریو کلرا کسیداز مثبت است.
جهت انجام کلیه آزمون های تخصصی میکروبی با مشاورین ما در آزمایشگاه نمونه آزمای ماد با شماره های آزمایشگاه در ارتباط باشید.