شیرین کننده مصنوعی چیست؟

برخی معتقدند که شیرین کننده های مصنوعی خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند و همینطور تنظیم قند خون سلامت روده را مختل می کنند. از طرفی، بسیاری از کارشناسان و مسئولین تغذیه آنها را بی خطر می دانند و خیلی ها برای کاهش مصرف قند و کاهش وزن از آنها استفاده می کنند.

در این مقاله قصد داریم شواهد موجود در مورد شیرین کننده های مصنوعی و اثرات آن بر سلامتی را مرور کنیم.

 

شیرین‌کننده‌های مصنوعی، مواد شیمیایی هستند که به برخی غذاها و نوشیدنی‌ها اضافه می‌شوند تا طعم آن‌ها را شیرین کنند. آنها طعمی شبیه به شکر سفید دارند اما تا چندین هزار برابر شیرین تر هستند و مقدار مورد نیاز برای شیرین کردن محصولات به قدری ناچیز است که تقریباً هیچ کالری از مصرف آنها دریافت نمی کنید.

 

شرین کننده های مصنوعی چگونه عمل می کنند؟

سطح زبان توسط جوانه های چشایی زیادی پوشیده شده است که هر کدام حاوی چندین گیرنده چشایی هستند که طعم های مختلف را تشخیص می دهند.

وقتی غذا می خورید، گیرنده های چشایی شما با مولکول های غذا تماس پیدا می کنند که این تماس سیگنالی را به مغز شما می فرستد و باعث می شود شما طعم غذا را تشخیص بدهید. به عنوان مثال، مولکول قند کاملاً با گیرنده طعم شیرینی در دهان شما جفت می شود و به مغز اجازه می دهد طعم شیرین را احساس کند. گیرنده های مولکول های شیرین کننده مصنوعی بسیار شبیه مولکول های قند هستند و کاملا روی گیرنده های شیرینی قرار میگیرند و به مغز فرمان احساس شیرینی می دهند.  این درحالی است که آنها ساختار بسیار متفاوتی از قند ها دارند و بدن نمی تواند آنها را به کالری تجزیه کند. به این ترتیب آنها طعم شیرینی را بدون اینکه کالری اضافه می کنند القا می کنند.

لیست قند های مصنوعی رایج

رایج ترین آنها شامل آسپارتام، سوکرالوز، ساخارین، نئوتام و آسه سولفام پتاسیم است.

آسپارتام آسپارتام 200 برابر شیرین تر از شکر است.

آسه سولفام پتاسیم. که به نام آسسولفام K نیز شناخته می شود، 200 برابر شیرین تر از شکر است. برای پخت و پز و پخت مناسب است

Advantame. این شیرین کننده 20000 برابر شیرین تر از شکر است و برای پخت و پز و پخت مناسب است.

نمک آسپارتام-اسه سولفام 350 برابر شیرین تر از شکر است.

این شیرین کننده 13000 برابر شیرین تر از شکر است و برای پخت و پز و پخت مناسب است.

ساخارین که 700 برابر شیرین تر از شکر است.

سوکرالوز که 600 برابر شیرین تر از شکر است، برای پخت و پز، پختن و مخلوط کردن با غذاهای اسیدی مناسب است.

به طور کلی، استفاده از شیرین کننده های مصنوعی خطرات کمی دارد و حتی ممکن است مزایایی برای کاهش وزن، کنترل قند خون و سلامت دندان داشته باشد. این شیرین کننده ها به ویژه اگر از آنها برای کاهش میزان قند اضافه شده در رژیم غذایی خود استفاده کنید مفید هستند. گفته می شود، احتمال اثرات منفی می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد و به نوع شیرین کننده مصنوعی مصرفی و وضعیت بدنی فرد بستگی دارد. برخی از افراد ممکن است پس از مصرف شیرین کننده های مصنوعی احساس بدی داشته باشند یا اثرات منفی را تجربه کنند، اما بیشتر افراد مشکلی در مصرف این شیرین کننده ها احساس نمی کنند.

شیرین کننده های مصنوعی و رژیم های تناسب اندام

شیرین کننده های مصنوعی در میان افرادی که در تلاش برای کاهش وزن هستند محبوب هستند. مطالعات اخیر نشان داده است که دریافت کالری فرد با جایگزینی غذاها یا نوشیدنی های شیرین با مواد شیرین شده مصنوعی کمتر است. اما با توجه به اینکه طعم شیرینی دارند اما کالری موجود در سایر غذاهای شیرین مزه را ندارند، تصور می شود که مغز را با احساس گرسنگی گیج می کنند. با این حال، مطالعات و تحقیقات علمی گزارش می‌دهند که شیرین‌کننده‌های مصنوعی می توانند وزن بدن، توده چربی و دور کمر را کاهش دهند.

شیرین کننده های مصنوعی و دیابت

شیرین کننده های مصنوعی می توانند به افراد مبتلا به دیابت کمک کنند تا مصرف قند اضافه شده خود را کاهش دهند. با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد اثرات شیرین کننده های مصنوعی در جمعیت های مختلف مورد نیاز است.چون این موضوع هنوز با قطعیت اعلام نشده و شواهد متناقضی نیز وجود دارد.

شیرین کننده های مصنوعی و سلامت روده

باکتری های شما نقش مهمی در سلامت انسان دارند. اختلال در عملکرد روده با مشکلات متعددی چون افزایش وزن، کنترل ضعیف قند خون، سندرم متابولیک، سیستم ایمنی ضعیف و اختلال در خواب، مرتبط است. طبق تحقیقات انجام شده شیرین کننده های مصنوعی ممکن است تعادل باکتری های روده را در برخی افراد مختل کند. این امر می تواند خطر ابتلا به بیماری های روده را را افزایش دهد. با این حال، مطالعات بیشتری برای تایید این اثر مورد نیاز است.

شیرین کننده های مصنوعی و سرطان

بررسی اخیر مطالعات منتشر شده ارتباطی بین خطر سرطان و مصرف شیرین کننده مصنوعی را نشان نمی دهد. این موضوع توسط مقامات نظارتی ایالات متحده و اروپا نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. مشخص شده که مصرف آنها در مقادیر توصیه شده، خطر سرطان را افزایش نمی دهند. بجز سیکلامات است که پس از انتشار مطالعه اولیه سرطان مثانه در موش در سال 1970، استفاده از آن در ایالات متحده ممنوع شد. هرچند موش ها ساخارین را متفاوت از انسان متابولیزه می کنند و این تحقیق تعیین کننده نمی باشد. بر اساس شواهد فعلی، بعید است که شیرین کننده های مصنوعی خطر ابتلا به سرطان را در انسان افزایش دهند.

شیرین کننده های مصنوعی و سلامت دندان

حفره های دندانی که به عنوان پوسیدگی یا پوسیدگی دندان نیز شناخته می شوند، زمانی ایجاد می شوند که باکتری های موجود در دهان شما قند را تخمیر می کنند. اسید تولید می شود که می تواند به مینای دندان آسیب برساند.

برخلاف قندها، شیرین کننده های مصنوعی با باکتری های موجود در دهان شما واکنش نشان نمی دهند. این بدان معنی است که آنها اسید تشکیل نمی دهند. یا باعث پوسیدگی دندان نمی شوند. و وقتی به جای شکر مصرف شوند، احتمال پوسیدگی دندان را کاهش می دهند.

آسپارتام، سردرد، افسردگی و تشنج

برخی از شیرین کننده های مصنوعی ممکن است علائم ناخوشایندی مانند سردرد، افسردگی و تشنج در برخی افراد ایجاد کنند. با این حاب بسیاری از مطالعات این موضوع را رد کرده اند. بعید است که آنها باعث سردرد، افسردگی یا تشنج شوند. با این حال، برخی از افراد می توانند نسبت به سایرین نسبت به این اثرات حساس تر باشند.

ایمنی و عوارض جانبی

شیرین کننده های مصنوعی برای مصرف انسان با سیستم ایمنی سالم در نظر گرفته شده اند. و به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شوند. بجز در مواردی که نقصی در سیستم ایمنی باشد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلال متابولیک نادر فنیل کتونوری (PKU) نمی توانند اسید آمینه فنیل آلانین را که در آسپارتام یافت می شود، متابولیزه کنند. بنابراین، کسانی که PKU دارند باید از آسپارتام اجتناب کنند. همچنین برخی از افراد به سولفونامیدها ( ترکیبات موجود در ساخاراین) حساسیت دارند. برای آنها، ساخارین ممکن است منجر به مشکلات تنفسی، بثورات پوستی یا اسهال شود.

اندازه گیری و تشخیص شیرین کننده های مصنوعی در مواد غذایی در آزمایشگاه نمونه آزمای ماد با استفاده از دقیق ترین روش ها و تجهیزات صورت می گیرد.